غزليات
- شماره ١: سوي خود خوان يک رهم تا تحفه جان آرم تو را
- شماره ٢: به گردون مي رسد فرياد يارب ياربم شب ها
- شماره ٣: جواني بگذرد يارب به کام دل جواني را
- شماره ٤: جان به جانان کي رسد جانان کجا و جان کجا
- شماره ٥: تو اي وحشي غزال و هر قدم از من رميدن ها
- شماره ٦: به بزمم دوش يار آمد به همراه رقيب اما
- شماره ٧: جان و دلم از عشقت ناشاد و حزين بادا
- شماره ٨: ناقه آن محمل نشين چون راند از منزل مرا
- شماره ٩: گل خواهد کرد از گل ما
- شماره ١٠: نويد آمدن يار دلستان مرا
- شماره ١١: به قصد کوي تو بي رحم عاشقان ز وطن ها
- شماره ١٢: روز وصلم به تن آرام نباشد جان را
- شماره ١٣: مهي کز دوريش در خاک خواهم کرد جا امشب
- شماره ١٤: بوده است يار بي من اگر دوش با رقيب
- شماره ١٥: شب وصل است و با دلبر مرا لب بر لب است امشب
- شماره ١٦: چون شيشه دل نه از ستم آسمان پر است
- شماره ١٧: قاصد به خاک بر سر کويش فتاده کيست
- شماره ١٨: ز غمزه، چشم تو يک تير در کمان نگذاشت
- شماره ١٩: هرگزم اميد و بيم از وصل و هجر يار نيست
- شماره ٢٠: حرف غمت از دهان ما جست
- شماره ٢١: لبم خموش ز آواز مدعا طلبي است
- شماره ٢٢: اي باده ز خون من به جامت
- شماره ٢٣: گفتم نگرم روي تو گفتا به قيامت
- شماره ٢٤: چه گويمت که دلم از جدائيت چون است
- شماره ٢٥: يک گريبان نيست کز بيداد آن مه پاره نيست
- شماره ٢٦: مطلب و مقصود ما از دو جهان، اوست اوست
- شماره ٢٧: شود از باد تا شمشاد گاهي راست گاهي کج
- شماره ٢٨: بي من و غير اگر باده خورد نوشش باد
- شماره ٢٩: بتان نخست چو در دلبري ميان بستند
- شماره ٣٠: با حريفان چو نشيني و زني جامي چند
- شماره ٣١: در پيش بيدلان جان، قدري چنان ندارد
- شماره ٣٢: کدام عهد نکويان عهد ما بستند
- شماره ٣٣: دل بوي او سحر ز نسيم صبا نشنيد
- شماره ٣٤: نه با من دوست آن گفت و نه آن کرد
- شماره ٣٥: داغ عشق تو نهان در دل و جان خواهد ماند
- شماره ٣٦: گفتم که چاره غم هجران شود نشد
- شماره ٣٧: گر آن گلبرگ خندان در گلستاني دمي خندد
- شماره ٣٨: به ره او چه غم آن را که ز جان مي گذرد
- شماره ٣٩: دل عشاق روا نيست که دلبر شکند
- شماره ٤٠: آن دلبر محمل نشين چون جاي در محمل کند
- شماره ٤١: شب و روزي به پايان گر تو را در وصل يار آيد
- شماره ٤٢: امروز ما را گر کشي بي جرم از ما بگذرد
- شماره ٤٣: گفتيم درد تو عشق است و دوا نتوان کرد
- شماره ٤٤: تا ز جان و دل من نام و نشان خواهد بود
- شماره ٤٥: گريه جانسوز مرا ناله ز دنباله نگر
- شماره ٤٦: بر دست کس افتد چو تو ياري نه و هرگز
- شماره ٤٧: از دل رودم ياد تو بيرون نه و هرگز
- شماره ٤٨: با من ار هم آشيان مي داشت ما را در قفس
- شماره ٤٩: رسيد يار و نديديم روي يار افسوس
- شماره ٥٠: شبي فرخنده و روزي همايون روزگاري خوش
- شماره ٥١: داني که دلبر با دلم چون کرد و من چون کردمش
- شماره ٥٢: پس از چندي کند يک لحظه با من يار دورانش
- شماره ٥٣: سرو قدي که بود ديده دلها به رهش
- شماره ٥٤: غم عشق نکويان چون کند در سينه اي منزل
- شماره ٥٥: کرده است يا قاصد نهان مکتوب جانان در بغل
- شماره ٥٦: به حريم خلوت خود شبي چه شود نهفته بخوانيم
- شماره ٥٧: شهر به شهر و کو به کو در طلبت شتافتم
- شماره ٥٨: بي مهري اگر چه بي وفا هم
- شماره ٥٩: مپرس اي گل ز من کز گلشن کويت چسان رفتم
- شماره ٦٠: اي گمشده دل کجات جويم
- شماره ٦١: گوهرفشان کن آن لب کز شوق جان فشانم
- شماره ٦٢: جانا ز ناتواني از خويشتن به جانم
- شماره ٦٣: دل من ز بيقراري چو سخن به يار گويم
- شماره ٦٤: گه ره دير و گهي راه حرم مي پويم
- شماره ٦٥: با چشم تو گهي که به رويت نظر کنم
- شماره ٦٦: هر شبم ناله زاري است که گفتن نتوان
- شماره ٦٧: گواهي دهد چهره زرد من
- شماره ٦٨: بر خاکم اگر پا نهد آن سرو خرامان
- شماره ٦٩: به يک نظاره چون داخل شدي در بزم ميخواران
- شماره ٧٠: آن کمان ابرو کند چون ميل تيرانداختن
- شماره ٧١: منم آن رند قدح نوش که از کهنه و نو
- شماره ٧٢: گردد کسي کي کامياب از وصل ياري همچو تو
- شماره ٧٣: خوش آنکه نشينيم ميان گل و لاله
- شماره ٧٤: بود مه روي آن زيبا جوان چارده ساله
- شماره ٧٥: مهر رخسار و مه جبين شده اي
- شماره ٧٦: رفتي و دارم اي پسر بي تو دل شکسته اي
- شماره ٧٧: چه شود به چهره زرد من نظري براي خدا کني
- شماره ٧٨: شکست پير مغان گر سرم به ساغر مي
- شماره ٧٩: چو ني نالدم استخوان از جدايي
- شماره ٨٠: روز و شب خون جگر مي خورم از درد جدايي
- شماره ٨١: کجايي در شب هجران که زاري هاي من بيني
- شماره ٨٢: شستم ز مي در پاي خم، دامن ز هر آلودگي
- شماره ٨٣: اي که مشتاق وصل دلبندي
- شماره ٨٤: کوي جانان از رقيبان پاک بودي کاشکي
- شماره ٨٥: دو چشمم خون فشان از دوري آن دلستانستي
- شماره ٨٦: صبوري کردم و بستم نظر از ماه سيمايي
- شماره ٨٧: من پس از عزت و حرمت شدم ار خار کسي
- شماره ٨٨: زهي از رخ تو پيدا همه آيت خدايي
- شماره ٨٩: اي که در جام رقيبان مي پياپي مي کني
- شماره ٩٠: دل زارم بود در صيدگاه عشق نخجيري