شماره ٢٨٨: ز کوي عشق فلک دلشکسته مي آيد
ز کوي عشق فلک دلشکسته مي آيد
مسيح ميرود آنجا وخسته مي آيد
شهيد ناوک آنم که چون رود بشکار
غزال قدس بفتراک بسته مي آيد
زمانه گلشن عيش کرا بيغما داد
که گل بدامن ما دسته دسته مي آيد
بدير عشن بريد اين شکسته را ، زنهار
که از شکنجه اسلام رسته مي آيد
هجوم درد بدانگونه بسته راه نفس
که بر لبم ز درون جسته جسته مي آيد
هوس بهمت عرفي مگر شبيخون زد
که زخم دار بمحمل نشسته مي آيد