گرم دعاي ملک خاک رهگذر باشد
بهر کجا که نهم پاي نيشتر باشد
اميد عافيت از مردنست وميترسم
که مرگ ديگر وآسودگي دگر باشد
به بال خويش مناز اي هما بگلشن عشق
درين چمن قفس مرغ بال وپر باشد
مده بشارت طوبي که مرغ همت ما
برآن درخت نشيند که بي ثمر باشد
بآتش جگر تشنگان نگردد خشک
زآب ديده ما دامني که تر باشد
تمام آتشم وناله بي اثر عرفي
فغان دوزخيانرا کجا اثر باشد