شماره ٢٦٨: رهرو باديه عشق هراسان نرود
رهرو باديه عشق هراسان نرود
دامن دين نکشد از پي ايمان نرود
شهر دل خاصه سلطان محبت گرديد
بعد ازين عاقل تدبير بديوان نرود
پرده دار تو اگر مژده ديدار دهد
صد قيامت شود وکس بر رضوان نرود
باورم نيست که آن غمزه سحر گاه جزا
تيغ بر کف بسر خاک شهيدان نرود
پا منه بر سر بالين اسيران کاينجا
هيچ بيدرد نيايد که پريشان نرود
بروم بردم خنجر که بدان بي باکي
سايه مرغ هوا بر گل وريحان نرود