شماره ٢٠٠: مگو که نغمه سرايان عشق خاموشند
مگو که نغمه سرايان عشق خاموشند
که نغمه نازک واصحاب پنبه در کوشند
شکست شيشه ودرپا خليد وبيخبران
هنوز ميکده آشوب وعافيت کوشند
اگر ز دير برندت بطوف کعبه مناز
اميد ويأس درين کوچه دوش بر دوشند
مکن بصومعه منزل بيا که طاعتيان
تراشه چين خراباتيان مدهوشند
هزار شيشه تهي گشت وتنگ حوصلگان
هنوز بيخبر از ته پياله دوشند
چه محنت آورد آن جمع رابناله که تو
بريشه دلشان ميخلي وخاموشند
فغان ز عادت عرفي که تا تو دشمن جان
رهش زدي ، بدلش دوستان فراموشند