شماره ١٠٧: زلفت نهد ار سلسله درپاي قيامت
زلفت نهد ار سلسله درپاي قيامت
آسوده شود دهر ز غوغاي قيامت
گر جلوه ندادي قد طوبي صفتانرا
اين سعي نبردي چمن آراي قيامت
فردا که شود جانب محشر چو بجنبد
هنگامه آشوب تو بالاي قيامت
اين فتنه وآشوب نه اسباب جمالند
در حسن تو جمع آمده اجزاي قيامت
فردا که فشانم ز جگر نيش بيابند
صد تيشه الماس بصحراي قيامت
جوش غم ودردست دگر در دل عرفي
اي فتنه برون آ به تماشاي قيامت