شماره ٩٧: آني که پاي تا بسرت عجب طاعتست
آني که پاي تا بسرت عجب طاعتست
شب زنده داريت بتر ازخواب غفلتست
خواهي بکعبه روکن وخواهي بسومنات
دل بد مکن که شش جهت از بهر طاعتست
احباب را سلام و وداعي ضرور نيست
اين شيوه ها وسيله مهر ومحبت است
غافل مرو که در دم بيت الحرام عشق
صد منزلست ومنزل اول قيامت است
عرفي مخوان بشاعر بي فضل شعر خويش
نزد حکيم بر که نه شعرست حکمتست