شماره ٩: چراخجل نکند چشم اشکبار مرا
چراخجل نکند چشم اشکبار مرا
که آرزوي دل آورده درکنار مرا
براه عشق بگيرم ز شوق بال و پري
که ني پياده شمارند و نه سوار مرا
فغان ز نشأه دون همتي کزين شادم
که هيچ کام نيارد بانتظار مرا
نه رام مردم اهلم نه صيد مردم شهر
نشسته ام که نسيمي کند شکار مرا
زبيم فتنه شادي کودکام همه عمر
غمت گرفته چوآغوش درکنار مرا
ميا بملک عدم يا چنان مکن عرفي
که بيغمي بشناسد درآن ديار مرا