شماره ٨١: کجايي در شب هجران که زاري هاي من بيني
کجايي در شب هجران که زاري هاي من بيني
چو شمع از چشم گريان اشکباري هاي من بيني
کجايي اي که خندانم ز وصلت دوش مي ديدي
که امشب گريه هاي زار و زاري هاي من بيني
کجايي اي قدح ها از کف اغيار نوشيده
که از جام غمت خونابه خواري هاي من بيني
شبي چند از خدا خواهم به خلوت تا سحرگاهان
نشيني با من و شب زنده داري هاي من بيني
شدم يار تو و از تو نديدم ياري و خواهم
که يار من شوي اي يار و ياري هاي من بيني
براي امتحان تا مي تواني بار درد و غم
بنه بر دوش من تا بردباري هاي من بيني
براي يادگار خويش شعري چند از هاتف
نوشتم تا پس از من يادگاري هاي من بيني