شماره ٢٧٣: به آنکه بر سرلطفي مکش ز منت خويشم
به آنکه بر سرلطفي مکش ز منت خويشم
سگ وفاي خود و بنده محبت خويشم
سزاي خدمت شايسته است لطف چه منت
ز خدمتم خجل و حقگزار خدمت خويشم
عنايت تو به پاداش صبردارم و طاقت
به شکر صبر خود و ذکر خيرطاقت خويشم
پلنگ خوي غزالي که مي رمد ز فرشته
چگونه ساختمش رام صيد قدرت خويشم
به کام شير درون رفتن و به کام رسيدن
کراست زهره و يارا غلام جرأت خويشم
چه خوش گزيده امت از بساط حسن فروشان
نه عاشق تو که من عاشق بصيرت خويشم
مرا رسد که چو وحشي چنين دلير درآيم
که خوانده لطف تو در سايه حمايت خويشم