شماره ١٧١: اغيار را آسان کشد عاشق چو ترک جان کند
اغيار را آسان کشد عاشق چو ترک جان کند
هر کس که از جان بگذرد بسيار خون آسان کند
اي دل به راه سيل غم جان را چه غمخواري کني
اين خانه اندوه را بگذار تا ويران کند
جان صرف پرکاري که او چون رو به بازار آورد
بازار خوبان بشکند نرخ بلا ارزان کند
از بي سر و سامانيم ياران نصيحت تا به کي
او مي گذارد تا کسي فکر سرو سامان کند
شد کعبه دل از بتان بتخانه وحشي چون کنم
داغ رقيبانش اگر آتشگه گبران کنم