شماره ٦١: از تو همين تواضع عامي مرا بس است
از تو همين تواضع عامي مرا بس است
در هفته اي جواب سلامي مرا بس است
ني صدر وصل خواهم و ني پيشگاه قرب
همراهي تو يک دو سه گامي مرا بس است
بيهوده گرد عرصه جولانگه توام
گاهي کرشمه اي و خرامي مرا بس است
خمخانه اي نمي طلبم از شراب وصل
يک قطره بازمانده جامي مرا بس است
وحشي مگو، بگو سگ کو ، بلکه خاک راه
يعني ز تو نوازش مامي مرا بس است