شماره ٨٠٣: منم آن عاشق عشقت که جز اين کار ندارم
منم آن عاشق عشقت که جز اين کار ندارم
که بر آن کس که نه عاشق بجز انکار ندارم
دل غير تو نجويم سوي غير تو نپويم
گل هر باغ نبويم سر هر خار ندارم
به تو آوردم ايمان دل من گشت مسلمان
به تو دل گفت که اي جان چو تو دلدار ندارم
چو تويي چشم و زبانم دو نبينم دو نخوانم
جز يک جان که تويي آن به کس اقرار ندارم
چو من از شهد تو نوشم ز چه رو سرکه فروشم
جهت رزق چه کوشم نه که ادرار ندارم
ز شکربوره سلطان نه ز مهماني شيطان
بخورم سير بر اين خوان سر ناهار ندارم
نخورم غم نخورم غم ز رياضت نزنم دم
رخ چون زر بنگر گر زر بسيار ندارم
نخورد خسرو دل غم مگر الا غم شيرين
به چه دل غم خورم آخر دل غمخوار ندارم
پي هر خايف و ايمن کنمي شرح وليکن
ز سخن گفتن باطن دل گفتار ندارم
تو که بي داغ جنوني خبري گوي که چوني
که من از چون و چگونه دگر آثار ندارم
چو ز تبريز برآمد مه شمس الحق و دينم
سر اين ماه شبستان سپهدار ندارم