شماره ٨٠١: چه کسم من چه کسم من که بسي وسوسه مندم
چه کسم من چه کسم من که بسي وسوسه مندم
گه از آن سوي کشندم گه از اين سوي کشندم
ز کشاکش چو کمانم به کف گوش کشانم
قدر از بام درافتد چو در خانه ببندم
مگر استاره چرخم که ز برجي سوي برجي
به نحوسيش بگريم به سعوديش بخندم
به سما و به بروجش به هبوط و به عروجش
نفسي همتک بادم نفسي من هلپندم
نفسي آتش سوزان نفسي سيل گريزان
ز چه اصلم ز چه فصلم به چه بازار خرندم
نفسي فوق طباقم نفسي شام و عراقم
نفسي غرق فراقم نفسي راز تو رندم
نفسي همره ماهم نفسي مست الهم
نفسي يوسف چاهم نفسي جمله گزندم
نفسي رهزن و غولم نفسي تند و ملولم
نفسي زين دو برونم که بر آن بام بلندم
بزن اي مطرب قانون هوس ليلي و مجنون
که من از سلسله جستم وتد هوش بکندم
به خدا که نگريزي قدح مهر نريزي
چه شود اي شه خوبان که کني گوش به پندم
هله اي اول و آخر بده آن باده فاخر
که شد اين بزم منور به تو اي عشق پسندم
بده آن باده جاني ز خرابات معاني
که بدان ارزد چاکر که از آن باده دهندم
بپران ناطق جان را تو از اين منطق رسمي
که نمي يابد ميدان بگو حرف سمندم