شماره ٦٩٢: بيا کز عشق تو ديوانه گشتم
بيا کز عشق تو ديوانه گشتم
وگر شهري بدم ويرانه گشتم
ز عشق تو ز خان و مان بريدم
به درد عشق تو همخانه گشتم
چيان کاهل بدم کان را نگويم
چو ديدم روي تو مردانه گشتم
چو خويش جان خود جان تو ديدم
ز خويشان بهر تو بيگانه گشتم
فسانه عاشقان خواندم شب و روز
کنون در عشق تو افسانه گشتم