شماره ٥٤٩: اگر درآيد ناگه صنم زهي اقبال
اگر درآيد ناگه صنم زهي اقبال
چو در بتان زند آتش بتم زهي اقبال
چنانک دي ز جمالش هزار توبه شکست
اگر رسد عجب امروز هم زهي اقبال
نشسته اند در اوميد او قطار قطار
اگر ز لطف نمايد کرم زهي اقبال
ميان لشکر هجران که تيغ در تيغست
سپاه وصل برآرد علم زهي اقبال
هزار گل بنمايد که خار مست شود
هزار خنده برآرد ز غم زهي اقبال
به رغم حرص شکم خوار خوان نهد با دل
هزار کاسه کشد بي شکم زهي اقبال
چو عشق دست برآرد سبک شود قالب
دود بگرد فلک بي قدم زهي اقبال
چو صبحدم برسد شاه شمس تبريزي
چو آفتاب جهان بي حشم زهي اقبال