شماره ٥٢٦: اي تو ولي احسان دل اي حسن رويت دام دل
اي تو ولي احسان دل اي حسن رويت دام دل
اي از کرم پرسان دل وي پرسشت آرام دل
ما زنده از اکرام تو اي هر دو عالم رام تو
وي از حيات نام تو جاني گرفته نام دل
بر گرد تن دل حلقه شد تن با دلم همخرقه شد
وين هر دو در تو غرقه شد اي تو ولي انعام دل
اي تن گرفته پاي دل وي دل گرفته دامنت
دامن ز دل اندرمکش تا تن رسد بر بام دل
اي گوهر درياي دل چه جاي جان چه جاي دل
روشن ز تو شب هاي دل خرم ز تو ايام دل
اي عاشق و معشوق من در غير عشق آتش بزن
چون نقطه اي در جيم تن چون روشني بر جام دل
از بارگاه عقل کل آيد همي بانگ دهل
کآمد سپاه آسمان نک مي رسد اعلام دل
از زخم تيغ آن سپه در کشتن خصمان شه
پرخون شده صحرا و ره ره گشته خون آشام دل
زان حمله هاي صف شکن سرکوفته ديوان تن
خطبه به نام شه شده ديوان پر از احکام دل
اي قيل و قالت چون شکر وي گوشمالت چون شکر
گر زين ادب خوارم کني خواري منست اکرام دل
گر سر تو ننهفتمي من گفتني ها گفتمي
تا از دلم واقف شدي امروز خاص و عام دل