شماره ٤٢١: اي يوسف مه رويان اي جاه و جمالت خوش
اي يوسف مه رويان اي جاه و جمالت خوش
اي خسرو و اي شيرين اي نقش و خيالت خوش
اي چهره تو مه وش آبست و در او آتش
هم آتش تو نادر هم آب زلالت خوش
اي صورت لطف حق نقش تو خوشست الحق
اي نقش تو روحاني وي نور جلالت خوش
اي مستي هوش آخر در مهر بجوش آخر
در وصل بکوش آخر اي صبح وصالت خوش
اي روز ز روي تو شب سايه موي تو
چون ماه برآ امشب اي طالع و فالت خوش
گر لطف و وصال آري ور جور و محال آري
آميخته اي با جان اي جور و محالت خوش
دل گفت مرا روزي سالي گذرد زان مه
جان گفت به گوش دل کاي دل مه و سالت خوش
تبريز بگو آخر با غمزه شمس الدين
کاي فتنه جادويان اي سحر حلالت خوش