مير خرابات تويي اي نگار
وز تو خرابات چنين بي قرار
جمله خرابات خراب تواند
جمله اسرار ز توست آشکار
جان خراباتي و عمر عزيز
هين که بشد عمر چنين هوشيار
جان و جهان جان مرا دست گير
چشم جهان حرف مرا گوش دار
خاک کفت چشم مرا توتياست
وعده تو گوش مرا گوشوار
خمر کهن بر سر عشاق ريز
صورت نو در دل مستان نگار
ساغر بازيچه فاني ببر
ساغر مردانه ما را بيار
آتش مي بر سر پرهيز ريز
واي بر آن زاهد پرهيزکار
حق چو شراب ازلي دردهد
مرد خورد باده حق مردوار
پرورش جان به سقاهم بود
از مي و از ساغر پروردگار