عاشقي در خشم شد از يار خود معشوق وار
گازري در خشم گشت از آفتاب نامدار
وانگهان چون گازري از گازران درويشتر
وانگهان چون آفتابي آفتاب هر ديار
ناز گازر چون بديد آن آفتاب از لطف خود
ابر پيش آورد اينک گازري باکار و بار
گفت تا گازر نخندد من برون نايم ز ابر
تا دل او خوش نگردد من نباشم برقرار
دسته دسته جامه هاي گازران از کار ماند
تا پديد آيد که گازر اختيارست اختيار
هر کي باشد عاشق آن آفتاب از جان و دل
سر ز خاک پاي گازر برندارد زينهار
گويم آن گازر که باشد شمس تبريزي و بس
کز براي او برآيد آفتاب از هر کنار