شماره ٢٠٢: طارت الکتب الکرام من کرام يا عباد
طارت الکتب الکرام من کرام يا عباد
ايقظوا من غفله ثم انشروا للاجتهاد
جاء نا ميزاننا کي نختبر اوزاننا
ربنا اصلح شأننا اوجد به عفو يا جواد
اضحکوا بعد البکاء نعم هذا المشتکي
قد خرجتم من حجاب و انتبهتم من رقاد
پارسي گوييم شاها آگهي خود از فؤاد
ماه تو تابنده باد و دولت پاينده باد
هر ملولي که تو را ديد و خوش و تازه نشد
آب و نانش تيره باد و آتشش بادا رماد
خوابناکي که صباحت ديد وز جا برنجست
چشم بختش خفته بادا تا الي يوم المعاد