مادر عشق طفل عاشق را
پيش سلطان بي امان نبرد
تا نشد بالغ و ز جان فارغ
پيش آن جان جان جان نبرد
روبه عقل گر چه جهد کند
ره بدان صارم الزمان نبرد
جان فدا عشق را که او دل را
جز به معراج آسمان نبرد
عاشقان طالب نشان گشته
عشقشان جز که بي نشان نبرد
خون چکيده ست ره ره اين نه بس است
عاشقي جز که خون فشان نبرد
هر کشان خون نه بوي مشک دهد
تو يقين دان که بوي آن نبرد
ديده را کحل شمس تبريزي
جز به معشوق لامکان نبرد