حبيب کعبه جانست اگر نمي دانيد
به هر طرف که بگرديد رو بگردانيد
که جان ويست به عالم اگر شما جسميد
که جان جمله جان هاست اگر شما جانيد
ندا برآمد امشب که جان کيست فدا
بجست جان من از جا که نقد بستانيد
هزار نکته نبشتست عشق بر رويم
ز حال دل چو شما عاشقيد برخوانيد
چه ساغرست که هر دم به عاشقان آيد
شما کشيد چنين ساغري که مردانيد
که عشق باغ و تماشاست اگر ملول شويد
هواش مرکب تازيست اگر فرومانيد
چو آب و نان همه ماهيان ز بحر بود
چو ماهييد چرا عاشق لب نانيد
قرابه ايست پر از رنج و نام او جسمست
به سنگ بربزنيد و تمام برهانيد
چو مرغ در قفصم بهر شمس تبريزي
ز دشمني قفصم بشکنيد و بدرانيد