شماره ١١٠: به يارکان صفا جز مي صفا مدهيد
به يارکان صفا جز مي صفا مدهيد
چو مي دهيد بديشان جدا جدا مدهيد
در اين چنين قدح آميختن حرام بود
به عاشقان خدا جز مي خدا مدهيد
برهنگان ره از آفتاب جامه کنيد
برهنگان ره عشق را قبا مدهيد
چو هيچ باد صبايي به گردشان نرسد
به جانشان خبر از وعده صبا مدهيد
به بوي وصل اگر عاشقي قرار گرفت
بهانه را نپذيرم بهانه ها مدهيد
شراب حاضر و معشوق مست و من عاشق
مرا قرار نباشد به بو مرا مدهيد
شراب آتش و ما زاده ايم از آتش
اگر حريف شناسيد جز به ما مدهيد
براي زخم چنين غازيان بود مرهم
کسي که درد ندارد بدو دوا مدهيد
چو تاج مفخر تبريز شمس دين آمد
لقاي هر دو جهان جز بدان لقا مدهيد