شماره ٣٧: گر ساعتي ببري ز انديشه ها چه باشد
گر ساعتي ببري ز انديشه ها چه باشد
غوطي خوري چو ماهي در بحر ما چه باشد
ز انديشه ها نخسپي ز اصحاب کهف باشي
نوري شوي مقدس از جان و جا چه باشد
آخر تو برگ کاهي ما کهرباي دولت
زين کاهدان بپري تا کهربا چه باشد
صد بار عهد کردي کاين بار خاک باشم
يک بار پاس داري آن عهد را چه باشد
تو گوهري نهفته در کاه گل گرفته
گر رخ ز گل بشويي اي خوش لقا چه باشد
از پشت پادشاهي مسجود جبرئيلي
ملک پدر بجويي اي بي نوا چه باشد
اي اولياي حق را از حق جدا شمرده
گر ظن نيک داري بر اوليا چه باشد
جزوي ز کل بمانده دستي ز تن بريده
گر زين سپس نباشي از ما جدا چه باشد
بي سر شوي و سامان از کبر و حرص خالي
آنگه سري برآري از کبريا چه باشد
از ذکر نوش شربت تا وارهي ز فکرت
در جنگ اگر نپيچي اي مرتضا چه باشد
بس کن که تو چو کوهي در کوه کان زر جو
که را اگر نياري اندر صدا چه باشد