شماره ٧٠٤: آن جا که چو تو نگار باشد
آن جا که چو تو نگار باشد
سالوس و حفاظ عار باشد
سالوس و حيل کنار گيرد
چون رحمت بي کنار باشد
بوسي به دغا ربودم از تو
اي دوست دغا سه بار باشد
امروز وفا کن آن سوم را
امروز يکي هزار باشد
من جوي و تو آب و بوسه آب
هم بر لب جويبار باشد
از بوسه آب بر لب جوي
اشکوفه و سبزه زار باشد
از سبزه چه کم شود که سبزه
در ديده خيره خار باشد
موسي ز عصا چرا گريزد
گر بر فرعون مار باشد
بر فرعونان که نيل خون گشت
بر مؤمن خوشگوار باشد
هرگز نرمد خليل ز آتش
گر بر نمرود نار باشد
يعقوب کجا رمد ز يوسف
گر بر پسرانش بار باشد
آن باد بهار جان باغست
بر شوره اگر غبار باشد
زان باغ درخت برگ يابد
اشکوفه بر او سوار باشد
احمد چو تو راست پس ز بوجهل
عشقا سزدت که عار باشد
اين را بر دست و آن بدين مات
کار دنيا قمار باشد
آن کس که ز بخت خود گريزد
بگريخته شرمسار باشد
هين دام منه به صيد خرگوش
تا شير تو را شکار باشد
اي دل ز عبير عشق کم گوي
خود بو برد آن که يار باشد