هر آن دل ها که بي تو شاد باشد
چو خاشاکي ميان باد باشد
چو مرغ خانگي کز اوج پرد
چو شاگردي که بي استاد باشد
چه ماند صورتي کز خود تراشي
بدان شاهي که حوري زاد باشد
چه ماند هيبت شمشير چوبين
به شمشيري که از پولاد باشد
تو عهدي کرده چون روح بودي
وليکن کي تو را آن ياد باشد
اگر منکر شوي من صبر دارم
بدان روزي که روز داد باشد