خيز که امروز جهان آن ماست
جان و جهان ساقي و مهمان ماست
در دل و در ديده ديو و پري
دبدبه فر سليمان ماست
رستم دستان و هزاران چو او
بنده و بازيچه دستان ماست
بس نبود مصر مرا اين شرف
اين که شهش يوسف کنعان ماست
خيز که فرمان ده جان و جهان
از کرم امروز به فرمان ماست
زهره و مه دف زن شادي ماست
بلبل جان مست گلستان ماست
کاسه ارزاق پياپي شده ست
کيسه اقبال حرمدان ماست
شاه شهي بخش طرب ساز ماست
يار پري روي پري خوان ماست
آن ملک مفخر چوگان و گوي
شکر که امروز به ميدان ماست
آن ملک مملکت جان و دل
در دل و در جان پريشان ماست
کيست در آن گوشه دل تن زده
پيش کشش کو شکرستان ماست
خازن رضوان که مه جنت ست
مست رضاي دل رضوان ماست
شور درافکنده و پنهان شده
او نمک عمر و نمکدان ماست
گوشه گرفتست و جهان مست اوست
او خضر و چشمه حيوان ماست
چون نمک ديگ و چو جان در بدن
از همه ظاهرتر و پنهان ماست
نيست نماينده و خود جمله اوست
خود همه ماييم چو او آن ماست
بيش مگو حجت و برهان که عشق
در خمشي حجت و برهان ماست