شماره ٤٦٦: باز درآمد به بزم مجلسيان دوست دوست
باز درآمد به بزم مجلسيان دوست دوست
گر چه غلط مي دهد نيست غلط اوست اوست
گاه خوش خوش شود گه همه آتش شود
تعبيه هاي عجب يار مرا خوست خوست
نقش وفا وي کند پشت به ما کي کند
پشت ندارد چو شمع او همگي روست روست
پوست رها کن چو مار سر تو برآور ز يار
مغز نداري مگر تا کي از اين پوست پوست
هر کي به جد تمام در هوس ماست ماست
هر کي چو سيل روان در طلب جوست جوست
از هوس عشق او باغ پر از بلبل ست
وز گل رخسار او مغز پر از بوست بوست
مفخر تبريزيان شمس حق آگه بود
کز غم عشق اين تنم بر مثل موست موست