شماره ٣٥٦: تو را در دلبري دستي تمامست
تو را در دلبري دستي تمامست
مرا در بي دلي درد و سقامست
بجز با روي خوبت عشقبازي
حرامست و حرامست و حرامست
همه فاني و خوان وحدت تو
مدامست و مدامست و مدامست
چو چشم خود بمالم خود جز تو
کدامست و کدامست و کدامست
جهان بر روي تو از بهر روپوش
لثامست و لثامست و لثامست
به هر دم از زبان عشق بر ما
سلامست و سلامست و سلامست
ز هر ذره به گفت بي زباني
پيامست و پيامست و پيامست
غم و شادي ما در پيش تختت
غلامست و غلامست و غلامست
اگر چه اشتر غم هست گرگين
امامست و امامست و امامست
پس آن اشتر شادي پرشير
ختامست و ختامست و ختامست
تو را در بيني اين هر دو اشتر
زمامست و زمامست و زمامست
نه آن شيري که آخر طفل جان را
فطامست و فطامست و فطامست
از آن شيري که جوي خلد از وي
نظامست و نظامست و نظامست
خمش کردم که غيرت بر دهانم
لگامست و لگامست و لگامست