شماره ٢٣٤: ز جام ساقي باقي چو خورده اي تو دلا
ز جام ساقي باقي چو خورده اي تو دلا
که لحظه لحظه برآري ز عربده عللا
مگر ز زهره شنيدي دلا به وقت صبوح
که بزم خاص نهادم صلاي عيش صلا
بلا درست بلايش بنوش و در مي بار
چه مي گريزي آخر گريز توست بلا
پياله بر کف زاهد ز خلق باکش نيست
ميان خلق نشستست در خلأست خلأ
زهي پياله که در چشم سر همي نايد
ز دست ساقي معني تو هم بنوش هلا