شماره ٥٠: اي بگرفته از وفا گوشه کران چرا چرا
اي بگرفته از وفا گوشه کران چرا چرا
بر من خسته کرده اي روي گران چرا چرا
بر دل من که جاي تست کارگه وفاي تست
هر نفسي همي زني زخم سنان چرا چرا
گوهر نو به گوهري برد سبق ز مشتري
جان و جهان همي بري جان و جهان چرا چرا
چشمه خضر و کوثري ز آب حيات خوشتري
ز آتش هجر تو منم خشک دهان چرا چرا
مهر تو جان نهان بود مهر تو بي نشان بود
در دل من ز بهر تو نقش و نشان چرا چرا
گفت که جان جان منم ديدن جان طمع مکن
اي بنموده روي تو صورت جان چرا چرا
اي تو به نور مستقل وي ز تو اختران خجل
بس دودلي ميان دل ز ابر گمان چرا چرا