•  
• کتابخانه فارسی/
• مثنوي معنوي/
• دفتر پنجم از کتاب مولانا قدس الله سره/
• حکايت آن گاو کي تنها در جزيره ايست بزرگ حق تعالي آن جزيره بزرگ را پر کند از نبات و رياحين کي علف گاو باشد تا به شب آن گاو همه را بخورد و فربه شود چون کوه پاره اي چون شب شود خوابش نبرد از غصه و خوف کي همه صحرا را چريدم فردا چه خورم تا ازين غصه لاغر شود هم چون خلال روز برخيزد همه صحرا را سبزتر و انبوه تر بيند از دي باز بخورد و فربه شود باز شبش همان غم بگيرد سالهاست کي او هم چنين مي بيند و اعتماد نمي کند

حکايت آن گاو کي تنها در جزيره ايست بزرگ حق تعالي آن جزيره بزرگ را پر کند از نبات و رياحين کي علف گاو باشد تا به شب آن گاو همه را بخورد و فربه شود چون کوه پاره اي چون شب شود خوابش نبرد از غصه و خوف کي همه صحرا را چريدم فردا چه خورم تا ازين غصه لاغر شود هم چون خلال روز برخيزد همه صحرا را سبزتر و انبوه تر بيند از دي باز بخورد و فربه شود باز شبش همان غم بگيرد سالهاست کي او هم چنين مي بيند و اعتماد نمي کند