ديوان محتشم کاشاني - غزليات - شماره ٣٩٢: به سينه داغ نهاني که داشتم ز تو دارم

به سينه داغ نهاني که داشتم ز تو دارم

نهان ز خلق لساني که داشتم ز تو دارم

تو لطفها که به من داشتي فغان که نداري

ولي من آه و فغاني که داشتم ز تو دارم

مکش به طعنه بي درديم که بر دل غمگين

هنوز زخم سناني که داشتم ز تو دارم

چه سود سرمه آسودگي بديده کشيدن

که چشم اشک فشاني که داشتم ز تو دارم

بديده دگران جام کن به رغم من اي گل

که ديده نگراني که داشتم ز تو دارم

به چشم و لطف نهان سوي محتشم نظري کن

که چشم و لطف نهاني که داشتم ز تو دارم