شماره ٣٣٦: ز تب نالان شدي جانان عاشق
ز تب نالان شدي جانان عاشق
بلا گردان جانت جان عاشق
ز سوز ناله عاشق گدازت
به گردون مي رسد افغان عاشق
تب گرم تو عالم را سيه کرد
ز خود بر سينه سوزان عاشق
دمي صد بار از درد تو مي مرد
اجل مي برد اگر فرمان عاشق
به بالينت دمي نبود که گريد
نيالايد به خون دامان عاشق
کشي گر آهي از دل خيزد آتش
ز جان عاشقان جانان عاشق
به جان محتشم نه درد خود را
که باشد درد و محنت زان عاشق