شماره ٢٢٩: سخن کز حال خود گويم ز حرفم بوي درد آيد
سخن کز حال خود گويم ز حرفم بوي درد آيد
بلي حال دگر دارد سخن کز روي درد آيد
چنان خو کرده با دردش دل اندوهگين من
که روزي صد ره از راحت گريزد سوي درد آيد
نجات از درد جستن عين بي درديست مي دانم
کزو هر ساعتي درد دگر بر روي درد آيد
ره غمخانه من پرسد از اهل نياز اول
ز ملک عافيت هرکس به جستجوي درد آيد
مبادا غير زانوي وصالش عاقبت بالين
سري کز هجر ياري بر سرزانوي درد آيد
به قدر سوز بخشد سوز بي دردان دوران را
به دل هر ناوکي کز قوت بازوي درد آيد
چنان افسرده است اي دل ملال آباد بي دردي
که روزي محتشم صدره بسير کوي درد آيد