شماره ٣٩٨: عرضه دادم در بر جانان وفاي خويشتن
عرضه دادم در بر جانان وفاي خويشتن
زير تيغ امتحان رفتن به پاي خويشتن
تا نگردد خون من در حشر دامن گير او
اول از قاتل گرفتم خون بهاي خويشتن
آخر از دست جفايش چاک کردم سينه را
خود به دست خويشتن دام سزاي خويشتن
تيره شد روزم ز تاثير دعاي نيم شب
بين چه ها مي بينم از دست دعاي خويشتن
کام اگر خواهي ز کام خويش بگذر زان که ما
با رضاي او گذشتيم از رضاي خويشتن
گر تو با شمشير روزي بر سرم خواهي گذشت
حاجت ديگر نخواهم از خداي خويشتن
گر تو با شمشير روزي بر سرم خواهي گذشت
حاجت ديگر نخواهم از خداي خويشتن
کاش مي ماندي زماني بر مراد اهل دل
تا نماند مدعي بر مدعاي خويشتن
رشته عمر بلندم سر به کوتاهي نهاد
تا گسستي دستم از زلف رساي خويشتن
عاشق صادق فروغي گر بردنش سر به تيغ
رشته الفت نبرد ز آشناي خويشتن