شماره ٢٤١: تا تو در حسن و جمال افزوده اي
تا تو در حسن و جمال افزوده اي
دل ز دست عالمي بربوده اي
در جهان اين شور و غوغا از چه خاست؟
گر جمال خود به کس ننموده اي
گوي در ميدان حسن افگنده اي
نيکوان را چاکري فرموده اي
پرده از چهره زماني دور کن
کافتابي را به گل اندوده اي
چون نباشم من سگ درگاه تو؟
چون بدين نام خوشم بستوده اي
در جهان بيهوده مي جستم تو را
خود تو در جان عراقي بوده اي