شماره ٢١٨: ماهرويا، رخ ز من پنهان مکن
ماهرويا، رخ ز من پنهان مکن
چشم من از هجر خود گريان مکن
ز آرزوي روي خود زارم مدار
از فراق خود مرا بي جان مکن
از من مسکين مبر يک بارگي
من ندارم طاقت هجران، مکن
بي کسي را بي دل و بي جان مدار
مفلسي را بي سر و سامان مکن
گر گناهي کرده ام از من مدان
خويشتن را گو، مرا تاوان مکن
هر چه آن کس در جهان با کس نکرد
با من بيچاره هر دم آن مکن
با عراقي غريب خسته دل
هر چه از جور و جفا بتوان مکن