شماره ٨٢٦: به سر زلف دلرباي مني
به سر زلف دلرباي مني
به لب لعل جان فزاي مني
گر ببندد فلک به صد گرهم
تو به مويي گره گشاي مني
به بلاي جهانت دارم دوست
گرچه تو از جهان بلاي مني
هر کست از گزاف مي گويد
که تويي کز جهان سزاي مني
اين همه ترهات مي دانم
من براي تو تو براي مني
گر نمانم من اي صنم روزي
تو که جان مني بجاي مني
جاودان پادشا شود عطار
گر تو گويي که تو گداي مني