شماره ٧٨١: گاهيم به لطف مي نوازي
گاهيم به لطف مي نوازي
گاهيم به قهر مي گدازي
در معرض قهر و لطف تو من
زان مي سوزم که مي نسازي
چون چنگ دو تا شدم به عشقت
بنواز مرا به دلنوازي
اي ساقي عشق جام در ده
کين توبه ماست بس مجازي
اين کار ازين بسي بهستي
گر توبه ماستي نمازي
در ده مي عشق تا زماني
از سر بنهيم سرفرازي
زنار نهاد بر کشيديم
در حلقه کنيم خرقه بازي
عطار خموش و غصه مي خور
قصه چه کني بدين درازي