شماره ٤٦٠: صبح برانداخت نقاب اي غلام
صبح برانداخت نقاب اي غلام
مي ده و برخيز ز خواب اي غلام
همچو گلم بر سر آتش نشاند
شوق شراب چو گلاب اي غلام
بي نمکي چند کني باده نوش
وز جگرم خواه کباب اي غلام
دور بگردان و شتابي بکن
چند کند عمر شتاب اي غلام
جان من سوخته دل را دمي
زنده کن از جام شراب اي غلام
آب حيات است مي و من چو شمع
مرده دلم بي مي ناب اي غلام
از قدح باده دلم زنده کن
تا برهد جان ز عذاب اي غلام
چون دل عطار ز تو تافته است
تافته را نيز متاب اي غلام