چشم مست تو گر از خواب گران برخيزد
سبک از هر طرفش فتنه روان برخيزد
گر کلاله ز گل چهره براندازي باز
ناله از جان و دل پير و جوان برخيزد
سر و بالاي تو گر سوي چمن ميل کند
نارون از سرپا رقص کنان برخيزد
اثر شمع تجليت دلي دريابد
کو چو پروانه روان از سرجان برخيزد
عاشقي بر سر کوي تو نشيند که به عشق
عاشقانه ز سر هر دو جهان برخيزد
کشته عشقت اگر بوي تو يابد در خاک
به هواي تو چو گل جامه دران برخيزد
جسم سيد که غباري است ميان من و تو
خوش بود گر چو غباري ز ميان برخيزد