شماره ٤٤٨: هرگز نبود عاشقي و راه سلامت
هرگز نبود عاشقي و راه سلامت
رندان نگريزند ز مستان به ملامت
تو مير خراباتي و من مست خرابم
رندانه در اين هفته بيايم به سلامت
سر در قدمت بازم و پاي تو ببوسم
دست من و دامان تو تا روز قيامت
بر خاک درت هرکه نشيند بتوان يافت
در صدر خرابات به صد عز و کرامت
گر دل نفسي نقش خيال دگري ديد
جان پيشکشت مي کنم اينک به غرامت
از خال نهي دانه و از زلف کشي دام
مرغ دل خلقي همه افتاده به دامت
مي نوش کن اي سيد رندان خرابات
شادي حريفان که جهان باد به کامت