شماره ١٢٢: نعمت الله مظهر ذات و صفات
نعمت الله مظهر ذات و صفات
گه صفاتش مي نمايد گاه ذات
عارفي چون او در اين عالم که ديد
جمع کرده ممکنات و واجبات
او به او باقي و ما باقي به او
عمر جاويد است او را اين حيات
او يکي و گر يکي گويد که دو
تو يکي ميگو مگو آن ترهات
درد دردش دردمندانه بنوش
زانکه درد درد او باشد دوات
مي کنم علم معاني را بيان
کي پرستم صورت لات و منات
سالها بايد که تا پيدا شود
همچو سيد سيدي در کائنات