شماره ٥٦٤: اي بي خبر زحسن گلستان روي خويش
اي بي خبر زحسن گلستان روي خويش
خوش بوي کن بنفشه تر ار بموي خويش
اي ماه نور برده ز رخسار (تو)ببين
درآفتاب پرتو خورشيد روي خويش
اي ازرخ تو حسن قوي کرده پشت خود
مه ازتو شرمسار بروي نکوي خويش
اي ماه وخور ز خرمن حسن تو خوشه چين
ديگر چوکه بباد مده خاک کوي خويش
شاهان حسن را رخ خوبت پياده کرد
ميدان ازآن تست در انداز گوي خويش
عنبر که همچو مشک معطر کند مشام
خاکيست طره تو بدو داده بوي خويش
مي کو معاشران را دارد قرابه پر
بشکست پيش لعل لب تو سبوي خويش
يا از درم درآي چو ناخوانده ميهمان
يا از سرم ببر هوس جست وجوي خويش
چون سيف از محبت خود خاليم مکن
روزي که خامشم کني از گفت وگوي خويش