بسي گفتم ترا گر ياد باشد
که دم بي ياد جانان باد باشد
دل ويران بعشق تست معمور
جهان اي جان بعدل آباد باشد
خلاف عشق کردن کار نفس است
خلاف هود کار عاد باشد
همه کس را نباشد جوهر عشق
همه آهن کجا پولاد باشد
کسي کو نيست عاشق آدمي نيست
چو شاهين صيد نکند خاد باشد
تويي سلطان حسن و بنده تست
کسي کز هر دو کون آزاد باشد
ترا عاشق بسي و من از ايشان
چنانم کز الوف آحاد باشد
عجب نبود که شيرين شکر را
بهر خانه مگس فرهاد باشد
زمن گر زر ستاني نيست بي داد
وگر جانم ستاني داد باشد
درين ره ترک نان آب حيوتست
که خون خويش خوردن زاد باشد
کتب شويم چو کودک تخته خويش
مرا گر عشق تو استاد باشد
بر من آيت قرآن عشقست
حديثي کش بتو اسناد باشد
بحضرت سيف فرغاني سخن برد
ببذل زر سخي معتاد باشد