شماره ٥٠٩: تو قبله دل وجاني چو روي بنمايي
تو قبله دل وجاني چو روي بنمايي
بطوع سجده کنندت بتان يغمايي
تو آفتابي واين هست حجتي روشن
که درتو خيره شود ديده تماشايي
بوصف حسن تو لايق نباشد ار گويم
بنفشه زلفي وگل روي وسرو بالايي
ز روي پرده برانداز تا جهاني را
بهار وار بگل سربسر بيارايي
چگونه باتو دگر عشق من کمي گيرد
که لحظه لحظه تو در حسن مي بيفزايي
بدست عشق درافگند همچو مرغ بدام
کمند عشق تو هر جا دليست سودايي
برآستان تو هستند عاشقان چندان
که پاي بر سر خود مي نهم زبي جايي
بلطف بر سر وقت من آ که در طلبت
زپا درآمدم وتو بدست مي نايي
بهجر دور نيم ازتو زآنکه هر نفسم
چو فکر در دل ودر ديده اي چو بينايي
اگر چه ملک نخواهد شريک، نتوانم
که روز وشب غم تو من خورم بتنهايي
در آمدن زدر دوست سيف فرغاني
ميسرت نشود تا زخود برون نايي