شماره ٣٩٨: بازم از جور فلک اين دل غمناک پرست
بازم از جور فلک اين دل غمناک پرست
بازم از خون جگر ديده نمناک پرست
اين زمان ازاثر خار فراق ياران
چون گريبان گلم دامن دل چاک پرست
کز نگاران دلارام و زياران عزيز
شد تهي پشت زمين وشکم خاک پرست
باغ عيشم که بصد گونه رياحين خوش بود
از گل و لاله تهي گشت وزخاشاک پرست
چون مرا زهر غم دوست بجان کرد گزند
تو چنان گير که عالم همه ترياک پرست
گرچه زآن دلبر دلدار و زافغان رهي
خانه خاک تهي گنبد افلاک پرست
سيف فرغاني زنهار ترش روي مباش
که ببخت تو ازآن غوره برين تاک پرست
کيسه عمر تهي چون شود از غم مارا
چو ازين نوع گهر کوزه سباک پرست