اي دل از دوست جان دريغ مدار
جان ازآن دلستان دريغ مدار
ماه رويا توهم ز روي کرم
نظر از عاشقان دريغ مدار
آفتابي برآسمان جمال
نور خويش ازجهان دريغ مدار
من زچشم بدان رقيب توام
ميوه ازباغبان دريغ مدار
طوطي خوش سخن منم، ازمن
شکري از آن لبان دريغ مدار
لب نوشينت آب حيوانست
آب ازتشنگان دريغ مدار
مست خوابست چشم مخمورت
خواب ازپاسبان دريغ مدار
لب بدندان من سپار وبخسب
رطب ازاستخوان دريغ مدار
صحبت ازناکسان دريغت نيست
سخني ازکسان دريغ مدار
بر درتست سيف فرغاني
زآن گدا پيشه نان دريغ مدار
ازتو مارا سلام يا دشنام
اين اگر نيست آن دريغ مدار